مشارکت والدین در بازی

مشارکت والدین در بازی

مشارکت والدین در بازی از اصلی ترین ویژگی های بازی مفید است. اجازه ی بازی دادن به کودک، پیام دوستی را به او منتقل می کند. حتی اگر پدر و مادر در بازی او سهمی نداشته باشند؛ اما بازی کردن با کودک، یکی از تاثیرگذارترین راه های ابراز محبت است.

بازی بچه ها با والدین، به 2 شکل انجام می شود. گاهی پدر و مادر وسیله بازی کودک هستند. گاهی خودشان با کودک بازی می کنند. اگرچه کودک از اینکه والدین، وسیله بازی او باشند استقبال می کنن؛ اما لذتی که بچه ها به هنگام همبازی شدن با والدین احساس حس می کنند، وصف نشدنی می باشد.

شاید کسانی که دو یا سه فرزند دارند گمان می کنند، فرزندانشان نیازی به بازی والدین ندارند. اما لذتی که کودکان از بازی والدین می برند در بازی با هم سن و سالانشان حس نمی کنند

همبازی شدن کودک با والدین به دو شکل انجام می شود:

گاهی والدین به جهت اجبار و اصرار کودکان، تن به بازی می دهند. گاهی هم با میل و رغبت.

میل و رغبت والدین نیز به دو شکل، ابراز می شود. گاهی کودک، پیشنهاد داده و والدین با روی باز از آن استقبال می کنند. گاهی هم خود والدین پیشنهاد بازی می دهند.

مشارکت پدر و مادر در بازی، موجب می شود کودک احساس امنیت کند. زیرا یکی از اصلی ترین عوامل احساس امنیت کودک در خانه، شاد بودن و ایجاد رابطه عاطفی همه اعضای خانواده است.

مشارکت والدین در بازی

در بسیاری از خانواده ها، مشارکت میان پدر و مادر و کودک وجود دارد؛ اما تماشای کارتون و فیلم و سریال و بازی های رایانه ای والدین در کنار فرزندشان می نشینند. کودک نیز همنشین والدین شده، فیلم و سریال مربوط به بزرگترهارو می بیند. چنین مشارکتی، نه تنها آثار بازی های مشارکتی را ندارند؛ بلکه فاصله میان کودک و والدین را بیشتر هم می کند.

برای دیدن سایت یکتاپلاس کلیک کنید.

برچسب ها:بچهسرگرمی

علیرضا سمیعی

پاسخ دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. زمینه های مورد نیاز ایجاد می شود.